سمن

هر کس به کسی کمی خوشرویی کرد

از یاد خدا دو صد غبار  روبی  کرد

آنکس که بداد مهر  را هدیه به غیر

گویا  که  در  باغ  خدا  مهمانی کرد

آنکه   یادی   کند   از   یار   قدیم

گویی که دل یار به دل زندانی کرد

گویا ز ازل دست پر از مهر  خدا

در نوازش بود و این کار چه پنهانی کرد

س.س