میخرامی...

از آسمان رسیده ام,

چون پر.

می فشانی خون در رگانم،

می پرورانی سوداهای در سر.

آرامشت غوغا آفرین است:

این آرامش ...

آن آتش...

چگونه آخر؟!


(س.س/ همین الان)